Buurtschap Kreverhille is een klein stipje op de kaart, maar rondom het minidorpje aan de Westerschelde speelt van alles. De inwoners voelen zich gemangeld door grootschalige projecten en ook nog eens vergeten door overheden en instanties. Het baart de inwoners grote zorgen.
De inwoners waren niet op de hoogte van de komst van de radartoren met uitkijktrap, hoorden pas achteraf over het project ‘Versterk de Scheldekust’, werden niet gehoord bij de ontwikkeling van Perkpolder en waren niet betrokken bij het overleg over de gevolgen van de met TGG vervuilde zeedijk. Onlangs hoorden de inwoners bij toeval over de, op zich welkome, plannen voor natuurontwikkeling in de Molenpolder; om aan het lijstje toe te voegen.
https://www.omroepzeeland.nl/media/61225/De-inwoners-van-Kreverhille-voelen-zich-vergeten
Inwoners willen rust
De buurtschap, met een stuk of dertig inwoners, ligt in een uitstulping van Oost-Zeeuws-Vlaanderen, pal achter de Westerscheldedijk, tussen Knuitershoek en Perkpolder. Het is een geliefde route voor fietsers, toerclubs en rondtoerende automobilisten en motoren. Maar het is ook een hoek die de meesten overslaan, als ze er niet hoeven te zijn. Dat willen bewoners Ronès Wielinga, Sophie Noens, Ans en Wilbert Burgers, Monique Aerssens en Jan Hamelink graag zo houden. Ze willen rust, want voor die rust zijn ze in Kreverhille gaan wonen.
Die rust is in gevaar, vinden de inwoners. Dat begon met de bouw van de radartoren, onderdeel van de Schelderadarketen, in 2018. Opeens reden de vrachtwagens de dijk op. Door procedurefouten in de vergunningaanvraag was Kreverhille onwetend van de plannen voor het vijftig meter hoge bouwwerk voor hun deur. De trap aan de buitenzijde van de toren, zodat voorbijgangers naar alle windrichtingen een geweldig uitzicht hebben, kon ze ook niet bekoren.
Een rechtszaak over de omgevingsvergunning voor de radartoren pakte dit voorjaar in het voordeel van de inwoners uit. Volgens omwonende Jan Hamelink moet de procedure bij de gemeente Hulst opnieuw, maar een reactie van de gemeente blijft tot nu toe uit.
Anderhalve man en een paardenkop
Ook de invulling van de westelijke Perkpolder, ofwel Waterzande, zorgt voor ongerustheid bij de omwonenden. Zij vrezen de gevolgen die de bouw van appartementen, woningen, een hotel en horeca zullen hebben, zoals toenemende verkeersdrukte, verwachte licht- en horizonvervuiling en geluidsoverlast.
‘In goed overleg, zoals ons recht is’
Kopzorgen zijn er ook over de gevolgen op lange termijn van de gebruikte vervuilde grond in de zeedijk bij Perkpolder. “Wie woont daar nu? Anderhalve man en een paardenkop, redeneert men kennelijk. Maar wij wonen hier wél. De gemeente heeft een zorgplicht, ook naar ons”, stellen Jan Hamelink en Monique Aerssens. “Alles hoort in goed overleg te gaan, zoals ons recht is.”
De ontwikkeling van een toeristische fietsroute langs de Westerschelde, met ankerplaatsen en belevingspunten in Emmadorp, Paal, Walsoorden, Zeedorp én Kreverhille, was de spreekwoordelijke druppel. In bewonersbijeenkomsten over de aankleding van de dijkovergang bij Kreverhille kwamen de buurtschapbewoners pas in beeld toen de pap al bijna was gestort. Opnieuw vergeten. “Eén keer kunnen ze zich vergissen. Maar vier keer? Dat is geen toeval meer, maar structureel”, menen ze.
Beterschap beloofd
In een gesprek met de gemeente, provincie en een architect, die momenteel de laatste hand legt aan de ontwerptekeningen voor Versterk de Scheldekust, is beterschap beloofd aan de buurtschapbewoners. Maar ze moeten het nog zien. Want toerisme mag dan belangrijk zijn voor Hulst, voor hen staan stilte en natuur bovenaan.
Reactie gemeente
De gemeente Hulst laat weten nog geen besluit te hebben genomen over een nieuwe omgevingsvergunning voor de radartoren. De gemeente bestudeert de rechterlijke uitspraak. Het toeristische project Versterk de Scheldekust start in Kreverhille met een schone lei. Met de bewoners is afgesproken dat de architect Ro Koster ‘met blanco papier’ gaat schetsen en in juli opnieuw met de inwoners gaat praten.
